Η μυωπία είναι η διαθλαστική ανωμαλία του οφθαλμού στην οποία οι ακτίνες του φωτός συγκλίνουν σε ένα σημείο μπροστά από τον αμφιβληστροειδή και το είδωλο του αντικειμένου σχηματίζεται μπροστά από το κέντρο της όρασης όταν ο οφθαλμός δεν είναι σε κατάσταση προσαρμογής με αποτέλεσμα θαμπή όραση. Η μυωπία εμφανίζεται στον γενικό πληθυσμό σε συχνότητα 20-25%, ενώ υπολογίζεται ότι περίπου 5% των παιδιών ηλικίας 7 ετών παρουσιάζουν μυωπία.
Η μυωπία συνήθως εμφανίζεται σε ηλικία 6-12 ετών και αυξάνει προοδευτικά με ρυθμό 0.50 διοπτρίας το χρόνο μέχρι την ηλικία των 18-21 ετών περίπου. Για την ανάπτυξη της μυωπίας ενοχοποιούνται τόσο γενετικοί, όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Μελέτες έχουν πλέον συσχετίσει συγκεκριμένα γονίδια με την εκδήλωση της μυωπίας αν και ο τρόπος έκφρασης δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος. Τα αποτελέσματα των μελετών σε σχέση με την εξέλιξη της μυωπίας και την παρατεταμένη κοντινή εργασία είναι αντιφατικά. Αντίθετα βοηθά τα παιδιά να περνούν χρόνο εκτός σπιτιού σε ανοιχτούς χώρους.
Επίσης αντιφατικά είναι τα αποτελέσματα των μελετών σχετικά με την επίδραση του φωτός ή της διατροφής. Στο παρελθόν έχουν δοκιμαστεί διάφορες μέθοδοι για την επιβράδυνση του ρυθμού εξέλιξης της μυωπίας, οι περισσότερες από τις οποίες δεν απέδωσαν ή οι ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας υπερσκέλιζαν το όποιο θετικό αποτέλεσμα. Σε αυτές ανήκουν η χρήση διπλοεστιακών ή πολυεστιακών γυαλιών, η χρήση σταγόνων ατροπίνης και η εφαρμογή σκληρών φακών επαφής (ορθοκερατολογία). Τα τελευταία χρόνια ερευνάται η χρήση κολλυρίου ατροπίνης χαμηλής περιεκτικότητας με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Σε πολύ υψηλές μυωπίες, συχνά συνυπάρχουν και αλλοιώσεις του αμφιβληστροειδούς και του χοριοειδούς χιτώνα με πιθανή μείωση της όρασης και αυξημένη πιθανότητα επιπλοκών όπως ρωγμές και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Άτομα με μυωπική αμφιβληστροειδοπάθεια χρειάζονται τακτικό έλεγχο και εφόσον υπάρχει ένδειξη προφυλακτική θεραπεία των αλλοιώσεων.
Η διόρθωση της μυωπίας συνιστάται όταν υπάρχει συμπτωματική μείωση της όρασης. Η διόρθωσή της γίνεται με γυαλιά, φακούς επαφής και διαθλαστικές επεμβάσεις. Οι τελευταίες περιλαμβάνουν Εxcimer laser κερατοσμίλευση (laser κερατοειδούς, LASIK /PRK), φακικούς ενδοφακούς αλλά και αλλαγή του φακού του ματιού (Clear lens extraction) σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
Σε κάθε περίπτωση ο μύωπας χρειάζεται μια ολοκληρωμένη οφθαλμολογική εξέταση και ενημέρωση για την επιλογή του τρόπου διόρθωσης της μυωπίας και ενημέρωση μιας και καμιά από τις παραπάνω τεχνικές, ακόμα και οι πιο προσφιλείς και απλές δεν είναι χωρίς ανεπιθύμητες επιπλοκές και αντενδείξεις.